Regie: Jeroen Kriek
Tekst: Nard Verdonschot

Jeroen en Joep zijn samen op zolder. Daar moeten ze spelen. Moeten. Want Joep is hier samen met zijn ouders op bezoek. ‘Voor de gezelligheid’, hadden ze gezegd. Nou, er is anders niets gezelligs aan. Jeroen vindt Joep stom en Joep vindt Jeroen… tja, hoe zeg je dat? Een beetje raar. Jeroen doet namelijk heel gek. Dat heeft hij besloten, om net te doen alsof hij gek is. Want dan wil stomme Joep vast niet met hem spelen. Maar Joep heeft geen keus. Hij kan geen kant op, want Jeroen staat met draaiende ogen voor de deur. En Joep mag er niet langs.

Jeroen zegt dat hij Prins Hamlet is. Een heel zielige prins uit de riddertijd. Zijn vader was vermoord. Omgebracht door zijn eigen broer, de oom van prins Hamlet, maar dat wist niemand. En dat was nog niet het zieligste. De gemene oom trouwde ook nog eens met de moeder van Hamlet. En nu is Hamlet boos. Op zijn moeder, op zijn oom, op zijn beste vriend. Op de hele wereld eigenlijk. Omdat hij verdriet heeft. Omdat niemand rekening met hem houdt. Omdat alles gewoon doorgaat terwijl zijn vader er niet meer is.

“Word ik? Word ik niet? Dat vraag ik me af.
Word ik een groot mens als ik netjes wacht
 tot de storm van stomme dingen is overgewaaid?
Of moet ik opstaan tegen de zee van zorgen
en vechten tot alle monsters verdwenen zijn?”

Joep krijgt medelijden door het verhaal dat Jeroen vertelt. Hij wil de zielige prins helpen en voor hij het weet is speelt hij Horatio, de beste vriend van Hamlet. Hij is zelfs bereid een jurk aan te doen om Ophelia te spelen, het vriendinnetje van Hamlet. Maar het helpt allemaal niets. Aan het eind van het stuk gaat iedereen dood. Zo hoort dat bij tragische historiën. Maar waar Hamlet sterft aan het eind van het zielige verhaal, daar begint de vriendschap tussen Jeroen en Joep.

Met kinderlijke eenvoud schakelen de jongens razendsnel tussen het vermaarde stuk van Shakespeare en hun eigen wereld waarin ze tegen wil en dank met elkaar opgescheept zitten. De legendarische scènes uit Hamlet worden afgewisseld met snelle komische dialogen. En aldus wordt de voorstelling een heerlijk verhaal over vriendschap, gek doen en vechten voor waar je in gelooft.