MORGEN IS DE PREMIERE!!!!!!!!!!!!!!
Dat betekent dat we vandaag alweer 6 dagen hier in het kerkgebouw leven en wonen, maar voor mijn gevoel zit ik hier al veel langer. We zijn ondertussen al echt een groep geworden, dat voelt echt lekker. En het is helemaal prettig dat wanneer iemand zich niet helemaal goed voelt er altijd wel iemand is die een schoudertje over heeft om op uit te huilen.
Vanochtend zijn we weer wakker gemaakt met het oh, zo, leuke, waardoor je vet chagrijnig wordt, wakker wordt liedje: ”begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach..” etc, etc. Daarna moesten we binnen 5 minuten snel weer aan tafel zitten voor het ontbijt. De training vond ik vanochtend best zwaar. Vooral in het begin kon ik merken dat iedereen heel erg moe en een beetje slapjes was. Daar had ik zelf ook heel erg last van. Daardoor vond ik de training in het begin zooooo zwaar, maar na een aantal oefeningen begon de energie te stijgen en kon ik er weer flink tegenaan. Ik voelde me na de training zelfs helemaal fitjesss =D.
Vanmiddag kregen we heeeeerlijke, koude, pannekoekjes (van gister) en gebakken eitjes met spek bij de lunch, gemaakt door de super koks: peppi en kokki (jammie jammie). Daarna zijn we meteen begonnen met repeteren en EINDELIJK krijgen we ons script! Ja ja, je leest het goed, het script is af!!!! ( we hebben hem btw nog steeds niet, maar alleen het idee is al tof)!! Dus we moeten nog even geduld hebben en daarna blokkennn!
Er ontstaat nu echt een aparte sfeer en gevoel in het stuk, daardoor vind ik het veel makkelijker en prettiger om te spelen. Het is soms net of de sfeer van het stuk hier dagelijks tussen de meiden te merken is. Vooral in de slaapzaal enzo, niet heel duidelijk, maar toch voel ik het. Misschien een beetje eenzaam..?
Ik moet even de groeten doen aan mijn vader, die voelde zich beledigd dat ik tijdens het biechten alleen mijn vriendje had genoemd en hem niet, dus dit is voor jou papa: lieve papa, je hoeft nog maar 1 nachtje te slapen en dan zie je je aller aller aller liefste, knapste, mooiste dochter weer, gna gna gna gna… Nu kan mama natuurlijk niet achterblijven: een knuffel voor jou mams en een dikke kus voor jappie.
Joost (kokki) plaagt mij altijd, hij zit mij op dit moment ook te slaan. Ook heeft mij vanochtend, tijdens het wakker maken, zelfs een lelijke rups genoemd die uit haar cocon kwam. (de vlinder is nog steeds niet ontstaan zegt ie =(=( ) Nu heb ik zin om een liedje te zingen: ik wil nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. Ik wil nog niet naar huis, nog lange niet naar huis, etc, etc. Alleen het idee al dat ik maandag weer naar school moet en het dagelijks leven weer begint is te scary!!!! Dus het woord ‘school’ wordt hier ook niet echt uitgesproken.
Ik denk dat ik ondertussen wel genoeg heb verteld, lekker veel onzin en weetjes over het leven hier bij The Young Ones. Nog maar 1 nachtje slapen en dan is de première!!!! (echt raar dat dat morgen al is..)
We gaan zometeen weer verder met repeteren, het zal vanavond ook vast wel weer een latertje worden, dus nu moet ik afronden.
Heel veel lieve groetjes
van nummer 8b (Merle)
uit het Meisjesinternaat Vredestein.
P.S. We krijgen nu eerst nog een heeeerlijk kopje chocolademelk voor we weer verder gaan. (mmmmmmmmmmmmm =D)