De komende tijd laten wij verschillende makers uit de voorstelling aan het woord. Zo willen wij de mensen buiten het theater meenemen in het maakproces van een grote winterproductie. Wie zijn hier allemaal bij betrokken? Wat komt er bij kijken? Hoe en vooral waarom worden dingen gemaakt?

De vijfde blog komt van Componist Paul Maaswinkel. Hij vertelt jullie over de muziek in de voorstelling en wat het betekent dat wij dit jaar werken met een live band.

 

Dit jaar is het voor het eerst dat de wintervoorstelling van The Young Ones wordt ondersteund door een live band. Dit brengt in het maakproces heel andere dingen met zich mee dan wanneer alle muziek wordt afgespeeld vanuit de computer. Voor mij als componist betekent dit dat ik, naast thuis stukken componeren, veel op de vloer ben om tijdens de spelrepetities met de band de juiste sfeer en opbouw te vinden voor scenes. Een geweldige klus!

De band
De enige echte Oosterhoecke Dizzy Dream Dorpsband (ook wel O.D.D.D) bestaat uit Rinkie Bartels, Erik Neimeijer en Kai Mulder. Drie te gekke multi-instrumentalisten die naast verschillende bands ook een flink aantal theatervoorstellingen van live muziek hebben voorzien.

In het stuk hoor je keiharde gitaarrock en slapstick-honkytonk voorbij komen, maar ook boerse feestmuziek en langzame accordeontango’s. Wat ik bij zo’n verscheidenheid aan genres probeer is een beperkt aantal muzikale thema’s te schrijven, die je door het stuk heen terughoort, maar dan in net verschillende gedaantes. Gespeeld door verschillende instrumenten, in een ander tempo of begeleid door andere akkoorden… passend bij de personages die op dat moment het verhaal vertellen. Op die manier blijft het fris, maar geven ze toch herkenning en binden ze de boel bijeen.

Sfeerbedjes
Er zitten in de voorstelling een paar muziekstukken die je duidelijk als ‘een muziekstuk’ herkent. Het grootste deel van de muziek die je hoort zit echter subtiel onder de scenes geschoven om de sfeer te versterken, net zoals filmmuziek dat doet. Door in het script te duiken, met Jeroen van gedachten te wisselen en de acteurs te zien spelen, kom ik erachter wat een bepaalde scene nodig heeft aan ‘muziek-backup’. Vervolgens ga ik met de band zitten om er iets van te brouwen.

Wanneer je de goede mood te pakken hebt in de achtergrondmuziek is het te gek om te zien hoe dit voor de acteurs gaat werken. Hoe ze gebruik maken van dit sfeerbedje en daarop gaan bouwen in hun spel. De band voelt dit op zijn beurt aan, en zo werkt de energie twee kanten op. Scenes worden daardoor in elke voorstelling net op een andere ritme gespeeld; de muziek ademt mee met de spelers.

Shakespeare op muziek
De tekst van het originele Romeo and Juliet leent zich geweldig voor bewerking naar een muzikale vorm. Op een aantal momenten in de voorstelling vind je dit terug. Zo hoor je flarden van Shakespeare’s woorden als spookstemmen voorbij zweven, vermengd met creepy soundscapes. Ook zit ergens in het stuk een letterlijke tekstpassage, maar dan als zang in liedvorm… Genoeg verklapt, komt het allen met eigen ogen en oren meemaken!