De jongerenraad ‘Young Ones in Public’ komt elke maand bij elkaar om het met elkaar over The Young Ones en de wereld te hebben. Daarnaast werken zij dit jaar aan het thema ‘laat me zijn’, waarin ze discussies en gesprekken over voeren, blogs over schrijven en uiteindelijk een voorstelling gaan maken.

Hier een blog door raadslid Sam Kwakkel:

we moeten door
Altijd maar mee lachen, omdat ik niet weet hoe ik me anders moet gedragen.
Maar stiekem diep van binnen kwets het me elke keer weer
Wie het ook zegt, hoe grappig het ook bedoeld word.
En steeds lach ik maar mee
Omdat ik de ballen niet heb om er iets van te zeggen
Bang voor iets wat misschien helemaal niet nodig is
Steeds die opmerking, hoe grappig ook bedoeld
Ik ervaar het niet zo
Laat me gewoon in mijn waarde oké?
Alleen omdat ik niet in het hokje van perfect pas?
Dus?
Ik zeg toch ook niks tegen jou omdat je misschien een wat grotere neus hebt of grotere oren?
Waarom doe je het dan wel bij mij?
Ik ben ik en jij bent jij
En allemaal zijn we anders
Dat is nou juist het mooie van de mensheid
Laten we dit koesteren en stoppen met “grappen” maken over elkaars lichaam
Laat me in me waarde dan doe ik het ook bij jou