Why Rabbit? Een sneak peak in het hoofd van Jeroen Kriek & Paul Feld

Waarom maken we White Rabbit? Waar gaat de voorstelling over? Wat is de artistieke fascinatie? Wat hebben pubers hiermee te maken? Schrijver Paul Feld en regisseur Jeroen Kriek nemen je mee het konijnenhol in.


Zoals The Young Ones met ‘Cirque de la Decadence’ in theatrale vorm afscheid nam van de eigen theaterkerk, zo geven we met ‘White Rabbit’ vorm aan onze transitie naar een nieuwe realiteit, een nieuwe eigenheid, op zoek naar een nieuw thuis. Zoals Alice zich in Alice in Wonderland door het witte konijn laat verleiden om hem te volgen ‘down the rabbit hole’, zo volgen ook wij behoedzaam maar onbevangen het spoor naar de ongewisse toekomst.

One pill makes you larger
And one pill makes you small
And the ones that mother gives you
Don’t do anything at all
Go ask Alice When she’s ten feet tall

– Uit het nummer White Rabbit, Jefferson Airplane

‘White Rabbit’ laat zich vrijelijk inspireren door het befaamde boek ‘The Catcher in the Rye’ (1945) van J.D. Salinger en door de eveneens iconische film Donnie Darko (2001) van Michael Kelly. Beide meesterwerken laten de ‘coming of age’ zien van een jongen in zijn puberteit, die met al zijn gevoeligheid een plek probeert te vinden in een ongevoelige wereld. ‘White Rabbit’ verplaatst de handeling naar Zwolle in het jaar 1974. De hoofdfiguur heet Phoney (‘nep’) en wordt aan het begin van de voorstelling van het Christelijk Internaat Juliana in Zwolle gestuurd, vanwege doelbewuste wanprestaties en onhandelbaarheid. Belangrijke oorzaak van deze zelfdestructieve houding is het ongeluk waarbij zijn jongere broertje is omgekomen. Phoney ontzegt zich sindsdien elke vorm van geluk. Zo stoot hij ook ‘het mooiste meisje van de wereld’ ruw van zich af. Zij heet Alice en spookt vanaf dat moment door zijn dromen die steeds meer de vorm van nachtmerries aannemen.

‘White Rabbit’ is een hard en confronterend maar ook herkenbaar, geestig en bemoedigend kerstverhaal. Net zoals Het Meisje met de Zwavelstokjes zwerft onze hoofdpersoon eenzaam door de ijskoude nachtstad in de Kerstnacht. De slapeloze nacht zit vol toevallige ontmoetingen, dromen, nachtmerries en enorme vraagtekens.

Met ‘White Rabbit’ brengen we een ode aan de onvoorwaardelijkheid van de puber. Een ode aan het omarmen van de paniek, er niet voor weg rennen maar hem recht in de ogen kijken. Een voor elke leeftijd herkenbaar ‘coming of age’ verhaal over crisis en vrede sluiten met jezelf.”

Jeroen Kriek & Paul Feld