De stemmen van mij en Ellie zijn inmiddels weg gelopen en we kunnen ze niet meer vinden. We kunnen ze niet terug roepen, dus lokken we ze maar met Strepsels en slijmbruisoplostabletten. Ze hebben niet eens een briefje achtergelaten waar ze zijn! Ondankbare stemmen!!!De eerste voorstelling ging erg goed, de sfeer zat er lekker in en Ellie en ik kregen het gevoel dat we langzaam gingen ontspannen en genieten. De tweede voorstelling: … need i say more?
Elene zijn per ongeluk het woord “kut” toen ze haar Darth Vader kostuum niet aankreeg, wat iedereen kon horen. Ik schoot daardoor in de lach… wat ook iedereen kon zien.
Elene sloeg mijn Stormtrooperhelm erg fanatiek dicht waardoor ik een tand door mijn onderlip kreeg. Ik dacht het valt vast wel mee, we spelen gewoon door. Maar toen het bloed toch echt een beetje begon te stromen vroeg ik toch maar even of Iwan (techniek) een zakdoekje had. Elene en ik zijn briljante acteurs dus improviseerden we er een goed einde aan. Uiteindelijk had een hele lieve aardige sympathieke meneer uit het publiek een zakdoekje voor mij. Mijn handen zaten inmiddels onder het bloed, Elene had het K woord gezegd in een kindervoorstelling, ik spuugde met elke zin bloed en speeksel op de eerste rij met kinderen, kortom, de sfeer zat er lekker in.
De derde voorstelling: Ging werkelijk fantastisch. Geen woord gelogen. Lekker veel publiek, erg gezellig publiek ook. Het ging gewoon lekker. Ellie en ik beginnen een geoliede machine te worden die vooral begint te genieten met wat we aan het doen zijn.
We schudden altijd het publiek de hand als ze weg gaan en vragen of ze het leuk vonden. Iedereen heeft het heel fijn gehad en alleen maar positieve reacties.
Nog een dag morgen op De Parade in Rotterdam (met een gebarentolk/ doventolk bij de voorstelling) en dan een weekje vrij.
Dan kan ik eens goed mijn stem terug zoeken.
Liefs,
Thomatio Engevelli