Wat is het heerlijk om thuis te zijn.

Geen krakende platen meer maar gewoon Cd’s. Geen leuke mensen om me heen maar mijn moeder en me zusje. Geen stapelbed meer in een oranje kamer maar gewoon mijn eigen slaapkamer. Geen Bob en Wanja die je aankleden maar mijn eigen kledingkast. Geen flipperkast maar de Xbox. Geen voorstellingen spelen maar lekker naar school.

Wat is het vervelend om thuis te zijn!

Ik wil terug!!!

Vandaag voorlopig de laatste voorstelling gespeeld.

Spelen in een uitverkochte zaal is heerlijk. Dat gebeurde vandaag en hij ging goed. En vooral omdat het een goede voorstelling is. Jeroen de Grote staat dus en het is een kwestie van spelen. Niet denken maar spelen. Maar zo’n laatste voorstelling is altijd wel anders dan andere voorstellingen. Je weet dan gewoon dat het even voorbij is. Iedereen moet weer naar school en komt de volgende dag niet meer terug naar De Kerk. En dan is afscheid nemen van elkaar altijd weer lastig. En het is iedere keer bijna hetzelfde maar we zijn weer lekker gehecht aan elkaar. Wat wordt ik daar gelukkig van. Om iedereen lekker te knuffelen. Ondanks de grote leeftijdsverschillen kan iedereen het goed met elkaar vinden. En het mooiste is dat we allemaal dezelfde passie hebben: acteren!

We gaan er even een aantal dagen tussenuit om bij te komen van de dingen die de afgelopen 2 weken zijn gebeurt. En dat zijn er echt super veel. Iedereen die zijn kerstvakantie heeft opgeofferd om theater te maken. En al die zaterdagen daarvoor.  En dan staan we 13 januari gewoon weer met z’n allen op dat geweldige podium.

Mijn gedachte over Jeroen de Grote:

Jeroen de Grote, een fantastische voorstelling die alles heeft! Lichteffecten, rookeffecten, vliegende mensen, rijdende mensen, vallende mensen, flipper records, videobeelden, illustraties, geluidseffecten, een overweldigend decor en hele goede acteurs. Kortom een voorstelling waar je niet omheen kan!

Ik neem afscheid voor even van Jeroen de Grote maar we zien elkaar snel!

Ik wil iedereen bedanken voor de steun en het vertrouwen bij Jeroen de Grote. En The Young Ones bedank ik voor een prachtig 2010 die ik gehad heb hier!

Tot snel en een dikke knuffel,

Tom Strik