‘Het is een zwaar bestaan’ zo zonder Jeroen de Grote. Dat wil zeggen Anna  is weer lekker thuis en  kan weer lekker uitslapen en verzuchten hoe ze iedereen toch mist en hoe geweldig het was. Er is weer tijd voor gewone (saaie) dingen zoals shoppen . Wel even wennen om door de stad te lopen zonder te schreeuwen of te flyeren. Ik weet wel wat ze  leuker vind! Het is jammer voor Anna dat het afgelopen is. En stiekum voor onszelf ook.  We waren allemaal  in de ban van Jeroen de Grote.  Per slot van rekening werd daar de agenda door geregeerd. Maar het was het dubbel en dwars waard. Al bij de eerste ouderbijeenkomst was ik erg blij dat Anna mee deed . Het enthousiasme , de aandacht waarmee iedereen bezig is en de warmte die van The Young Ones uitgaat is super. Ik zou het ieder kind gunnen om zo zijn vrije tijd door te brengen.  Dan nemen we een iets minder goed  rapport graag op de koop toe. Wat  Anna bij Jeroen de Grote heeft geleerd laat zich niet makkelijk in een cijfer omzetten, maar wat ons betreft zijn het levenslessen.  Lessen in saamhorigheid, doorzettingsvermogen creativiteit, plezier, de mogelijkheid om met elkaar iets fantastisch neer te zetten.  Het eindresultaat verbluffend goed. Het is jammer dat de voorstelling  straks de kast in gaat en niet meer vertoond wordt. Het is de Beste schreeuw tegen de bezuinigigingen in de kunst die je kunt bedenken.

Allemaal heel heel erg bedankt.