Op 28 december 2012 maakte Glenn de Randamie, ook wel bekend als de rapper Typhoon, bij The Young Ones zijn theaterdebuut. Een groot avontuur voor Glenn, maar ook voor The Young Ones. Inmiddels zijn we een aantal weken verder en heeft hij al meerdere malen op het toneel gestaan. En zijn rol in ‘Jeanne, de heks van Armagnac’ wordt met groot enthousiasme en lovende kritieken ontvangen. Tijd om eens even terug te kijken. Want wat vond Glenn ervan om gevraagd te worden voor een theaterproductie? En wat wil hij als artiest aan mensen meegeven? Wij stelden hem een aantal vragen. Lees het hier!

Naam: Glenn de Randamie
Beroep/achtergrond: Muzikant/ Rapper
Link naar eigen media: www.mctyphoon.nl

 

Wat was jouw eerste gedachte toen je werd gevraagd om mee te spelen in Jeanne, de heks van Armagnac?
Toen Ilona mij smste ”bel me even terug, we hebben wat leuks”, was ik erg benieuwd naar wat dat leuks zou zijn. Het is nu al ongeveer een jaartje dat ik bij The Young Ones kom om workshops te doen, maar ook om te viben. En elke keer weer merkte ik in gesprekken zowel met Ilona als met Jeroen dat er een enorme drang is om mooie dingen met een verhaal te maken,op te komen voor onze idealen.

Dus toen ik hoorde dat het ging om een rol in ‘Jeanne’ vond ik het allereerst tof dat ze aan mij dachten hiervoor, maar daarna volgde direct de gedachte ” Ze moeten gek zijn om mij te vragen voor een theaterrol, ik heb nog nooit geacteerd!”

Maar omdat we zo erg op één lijn zitten vertrouwde ik ze in hun oordeel en dacht ik ”waarschijnlijk zien zij iets wat ik nog niet zie”. Daar komt bij dat ik het spannend vind om nieuwe uitdagingen aan te gaan. En achteraf blijkt het ook te kloppen dat ik deze rol speel en voel ik me ook helemaal thuis bij The Young Ones met alle andere spelers en is het gewoon een keigoed stuk.

Je speelt de rol van hoog inquisiteur, hoe vind je het om deze rol te spelen? En staat de rol ver van je af of juist dichtbij je?
De rol van groot inquisiteur is een rol dat bij me past denk ik. Het is uitdagend en leuk om eens de klootzak te spelen, haha. Het is een energieke rol, ik merk dat ik dezelfde energie op het podium tijdens live optredens ook hier kan toepasen. En mijn interesse in de kerk is zeer groot. Ik heb religiestudie gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam ( helaas maar een jaartje, de muziek trok teveel aan me) en met name de rol van het christendom in de geschiedenis is erg groot en wekt mijn interesse. Dus een goede match denk ik zo. Wat ik er ook leuk aan vind is dat mijn rol gedurende het proces is veranderd, waardoor ik veel dynamischer moet spelen, wat ik wel weer lastig vind, maar als het wel lukt voelt het ook ineens veel rijker aan en begin ik door te krijgen wat dat theatervak zo mooi maakt.

De voorstelling legt een duidelijke link naar actuele thema’s. Hoe vertaal jij de actualiteit naar je muziek?
Door al mijn zintuigen open te houden word ik een soort harde schijf die alle gebeurtenissen om me heen opslaat en door het naar mezelf terug te koppelen (wat vind ik ervan, wat doet het met mij?) krijgen al die gebeurtenissen een plek in mijn teksten.

Het ‘gevaar’ zit’m in het te letterlijk vertalen van al die gebeurtenissen in mijn muziek, dan wordt het een soort van postbus 51 spotje, dat wil ik niet. Wat het interessant maakt, en dat vind ik zo goed aan Jeanne, is dat het laat zien hoe mensen (inclusief ik zelf dus) handelen en wat de uitwerking daarvan is. Dat maakt het universeel en dat maakt ook dat iedereen er weer iets anders uithaalt. Dat is elke weer een mooie zoektocht. Hoe maak je iets menselijk, hoe zorg je ervoor dat mensen iets dat men dagelijks waarneemt ineens persoonlijk gaat voelen.

Wat vind jij het meest uitdagend aan deze rol?
Het meest uitdagende in deze rol is om elke keer weer opnieuw het verhaal te vertellen. Ik heb zoveel respect voor iedereen die meespeelt, hoe jong ze ook zijn, de focus is enorm. Daar leer ik weer veel van . De momenten dat ik niet gefocused genoeg was heb ik ook hele stomme dingen gezegd zoals ‘banananana’ toen ik de tekst niet meer wist, of ”je wordt niet verbrand, in plaats daarvan veroordelen we je tot de verbrandingsstapel”. Haha. Ai ai ai, allemaal onderdeel van het leerproces zal ik maar zeggen.

Wat wil jij voor bijzonders mee geven aan het publiek?
Denk voor jezelf. Niet als in ‘wees maar egoïstisch’, maar als in ‘ ga niet mee met de meute’. Het is zo makkelijk om meegesleurd te worden door de menigte. Populistische opvattingen van de politiek of mensen om je heen.

Dit stuk ‘Jeanne’ legt dat zo mooi bloot. De kerk gelooft enerzijds dat ze het bij het juiste eind hebben en dat het verbranden van ketters ook daadwerkelijk een zuiverende werking voor de ketters zelf heeft, maar anderzijds doet de kerk ook datgene om aan de macht te blijven. Wat er ook voor nodig is. En dat zien we vandaag de dag ook. Daarom, zelf denken en trouw blijven aan je instinct of idealen maakt misschien wat eenzaam als iedereen in je omgeving anders beweerd, maar tegelijkertijd inspireert het anderen weer om het zelfde te doen.

En als tweede wil ik mensen door mezelf open te stellen, laten zien dat het ok is om jezelf te zijn, in welke hoedanigheid dan ook. Zelfacceptatie en zelfliefde is voor mij de sleutel daarvoor en door dat te delen, verspreid dat zich ook, one way or the other.

Waarom is muziek voor jou het belangrijkste dat er is?
Muziek is niet het belangrijkste voor mij dat er is, het is wel wat ik het allerliefste doe, omdat het mij de vrijheid geeft om me te uiten en om bruggen te slaan tussen mensen. Daar komt bij dat het voor mij onnatuurlijk zou voelen om dit niet te doen, omdat ik een enorme drang heb om te vertellen hoe ik dingen ervaar en zie.

Waar ben je naast ‘Jeanne’ allemaal mee bezig?
Ik ben erg druk met het maken van nieuwe muziek voor mijn tweede solo album, kijk daar heel erg naar uit, we zijn een eind op weg, maar het is hard werken en hebben nog veel te doen. Daarnaast geef ik momenteel les aan de studenten van Hiphoplab aan de Nederlandse Popacademie, heb ik zangles, zijn we met de Fakkelbrigade aan het werk in onze nieuwe studio, treed ik op en probeer ik zoveel mogelijk toffe muziek te luisteren/ontdekken om geïnspireerd te blijven.